αποκίκω

ἀποκίκω (Α)

ρίχνω καταγής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < απο-* + *κίκω (άχρ. ενεστ. του δωρ. αορ. έκιξα = ήνεγκα, α’ αόρ. του φέρω)].